logo nahayi

سیارک ها

سیارک

سیارک‌ ها سیارات بسیار کوچکی هستند که از صخره و فلز ساخته شده‌اند. سیارک‌ها معمولاً اجسام نامنتظمی هستند و بر گرد خورشید حرکت می‌کنند. هزاران سیارک در منظومه خورشیدی ما وجود دارند.

بسیاری از آنها میان مدار  مریخ و مدار مشتری قرار گرفته‌اند و گرد خورشید می‌گردند. کمربند سیارک‌ها همان‌طور که گفته شد ناحیه‌ای بین مریخ و مشتری است که سیارک‌ها در آن قرار دارند و بیشتر به مریخ نزدیک است تا به مشتری و سیارک‍های این ناحیه در حدود ۳۰۰ – ۶۰۰ میلیون ک م با خورشید فاصله دارند. (ناحیه داخلی منظومه شمسی سیارک‌ها). مدار سیارک‌ها بیضی شکل هست. بعضی از آنها هنگام گردش از داخل ناهید عبور می‌کنند و بعضی در دام گرانش مشتری گیر کرده و از کمربند سیارک‌ها خارج می‌شوند و بعضی در دام مریخ می‌افتند و یا با یکدیگر برخورد می‌کنند. قمرهای فوبوس و دیموس مریخ ممکن است سیارک‌ هایی باشند که در دام آن افتاده‌اند.
این کمربند شامل سه بخش دیگر نیز می‌باشد:

۱) کمربند کویی پر
«جرارد کویی پر» کشف کرد که کمربندی از ذرات سنگی، یخی و ذرات غبار هم صفحه با صفحه ی دایره البروج در ورای مدار نپتون وجود دارد و تا فاصله ۱۰۰ واحد نجومی از خورشید ادامه دارد.
۲) سیارک های تراوا
یکی از اثرات گرانش قوی مشتری ایجاد مداری جالب برای سیارک های «تروجان» یا همان «تراوا» است. مدار این سیارک ها منطبق بر مدار مشتری است به طوری که این سیارات به همراه مشتری دور خورشید می چرخند. اگر خطی از مشتری به هر یک از این دو گروه سیارک کشیده شود، و سپس خطی از مشتری و هر دو گروه سیارک به خورشید وصل شود، دو مثلث متساوی الاضلاع تشکیل خواهد شد. بنابراین سیارک ها در ۶۰ درجه عقب تر یا جلوتر از مشتری قرار دارند. سیارک هایی که عقب مشتری قرار دارند، «تراواهای دنباله رو» و سیارک هایی که جلوی مشتری قرار دارند «تراواهای پیشرو» نامیده می شوند. این سیارکها هنگام گردش به دور خورشید آرایش خود را به طور کامل حفظ می کنند.
۳) سیارک های آپولو، آمور و آتن
علاوه بر سیارکهای تراوا و کمربند سیارکها گروه های دیگری از سیارک ها وجود دارند که به برخی از آنها می پردازیم: مدار سیارکهای « آپولو » مدار زمین را قطع می کند و سیارک های «آمور» در داخل مدار زمین قرار دارند. سیارک های «آتن» خارج از مدار زمین و یا نزدیک به مدار آن در گردش هستند.

ارزش اقتصادی
ازمنابع آلی و معدنی موجود در سیارک‌ها می‌توان برای تأمین مواد و آب مورد نیاز جهت ساخت تجهیزات فضایی و مداری استفاده نمود. اینک بسیاری از مراکز پژوهشی مرتبط با فناوری فضایی در حال مطالعه امکان سفر به سیارک‌ها و برداشت از ذخایر طبیعی آن‌ها هستند.به تازگی و با کشف یخ آب بر سطح سیارک تمیس-۲۴، ایده‌هایی به منظور برداشت آب از آنها جهت استفاده آب مصرفی فضانوردان و تأمین اکسیژن و هیدروژن بوسیله الکترولیز نمودن آب برای تنفس و یا سوخت فضاپیماهای آینده مطرح شده است.

منابع: المپیاد نجوم و اختر فیزیک، سیارک