انتقال به سرخ یا سرخگَرایی پدیده‌ای است که در آن نور گسیل شده از یک جرم (امواج مرئی، فرابنفش، اشعه ایکس، اشعه گاما و...) به سمت طول موج قرمز در انتهای طیف می‌رود.

آیا عالم الی الابد انبساط خواهد یافت یا در آینده این انبساط، کند و سرانجام متوقف خواهد شد و آنگاه جهان به انقباض روی خواهد آورد؟ پاسخ این سؤال بستگی به نسبت چگالی عالم به چگالی بحرانی آن دارد. اگر ماده عالم به قدری باشد که چگالی آن از چگالی بحرانی بیشتر شود، گرانش بالاخره انبساط کنونی را متوقف خواهد کرد. سپس انقباض عالم آغاز خواهد شد. اگرچگالی عالم از چگالی بحرانی کمتر باشد انبساط ادامه خواهد یافت و عالم پیوسته رقیق تر خواهد شد.

ستارگان تپنده یا تپندگان منابع رادیویی، برای نخستین بار در سال ۱۹۶۷ م. (۱۵۴۵ش.) توسط جوسلین بل (اکنون برنل) که همراه پروفسور آنتونی هویش در کمبریج کار می کرد، کشف گردید و از آن زمان تا کنون تعداد زیادی از آنها پیدا شده اند.

اختروش یک هسته فعال به شدت نورانی و دوردست است که متعلق به یک کهکشان جوان می‌باشد.اختروش‌ها پیشتر به عنوان منابع انرژی الکترومغناطیسی شامل امواج رادیویی و نور مرئی با انتقال به سرخ زیاد شناخته می‌شدند که به ستاره ها شبیه بودند باوجود بحث‌های مختلف بر سر وجودیت این شئ آسمانی همگی دانشمندان به یک توافق علمی رسیدند که یک اختروش هاله متراکم شده ماده‌است که ابر سیاهچاله یک کهکشان جوان را احاطه کرده‌است.